SALAMAT

Buhay ko’y mahahalintulad sa basura,

Kung sa aking buhay ay wala ka.

Sa simula’t simula ng pagmulat ng aking mga mata,

Sa mundong ito na mapanghusga.

Habang ako’y nagkakamuwang,

Nakikita ang mundong mapanglamang,

Nag-iimpluwensiya sa mga taong walang muwang,

Ngunit ika’y nandiyan upang kami’y iyong hagkan.

Isang lalakeng hindi alam,

Ang salitang paalam,

Tila isang sundalo,

Na kayang sugurin ang kalaban.

Mga problema’y biglang dumating, tila isang bagyo,

Ako’y nanlumo sa pinagdaraanan kong ito,

Kaya sa kaniya’y dumistansya na hilaga’t timog ang layo,

Tinahak ang mundong mapaglaro.

Akin ko na siyang tinataboy,

Masasakit na salitang tila apoy,

Ngunit ito’y kaniya lamang ininda na parang mahinang panaghoy,

Siya’y naging manhid tulad ng kahoy,

Sa aki’y hindi sumuko,

Nanatili sa tabi ko,

Paglipas ng mga araw naisip ko,

Lahat-lahat ng mga ginawa mong sakripisyo.

Lahat sila ako’y iniwan,

Sa pagkakamali na gawa ng kasalanan,

Ngunit ika’y nandiyan pa rin,

Ako’y hindi mo sinukuan.

Maraming salamat, akin nang napagtanto,

Sa kabila ng mga hindi magandang nagawa ko,

Ika’y nanatili sa tabi ko,

Ako’y talagang mahal na mahal mo,

Salamat saiyo Jesu Kristo, na tagapagligtas ko.